'' Ανόητη καρδιά

-πρίν ανοίξεις διάπλατα όλα τα φύλλα σου-

έπρεπε να ρωτήσεις:

-Θα μπορέσεις να με δροσίσεις…... ;

Πόσο ανόητα δόθηκες,

πόσο ανόητα άνθισες σαν τη δόλια μυγδαλιά.

Άρχισε τώρα σιγά σιγά να μαζεύεις ένα ένα


τα πεσμένα άνθη σου! ''

μ.δ