Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Γραφικότητες-Κ.Δημουλά


Από πού ως πού
αυτό το πράγμα σά στήλη σκοταδιού
που δέσποζε σε μια βραχώδη ακτή
του βλέμματός μου
το ονόμασα φάρο;

Ποια η ανάγκη

αφού κανένας φόβος μου
δεν ήταν ταξιδιώτης που κινδύνευε

κι αφού αυτό το μαύρο σχήμα
που φάρο το ονόμασα

με φως κανένα
δε με προειδοποιούσε

στροφή πόσων μοιρών να πάρω ώστε
τη μοίρα της πορείας μου ν΄αλλάξω

τι ελιγμούς να ονειρευτώ
για ν’ αποφύγω τους ύφαλους
ν΄αγαπήσω

ποια λοιπόν η ανάγκη για φάρο;
με τέτοιο φαροφύλακα απόλυτο σκοτάδι;

κι αν αυτό το μαύρο σβηστό πράμα
που φάρο το ανακήρυξα για να ενθαρρύνω
τον πλούν της γραφικότητας
είναι άνθρωπος;

Κλάψε
τι άδοξο ναυάγιο
πασχίζω να δοξάσω.