 |
| έπαψες να πιστεύεις πια στον έρωτα....σε κλαίω!!!! |
Εν τω μεταξύ, κάθε μέρα έχω μαλώματα με την καρδιά μου..
"Καρδιά μου", της λέω, "κάνε κι εσύ μια υποχώρηση"
υπάρχει τόση ομορφιά σ' αυτόν τον κόσμο,
υπάρχουν τόσα σαββατόβραδα για γλέντι,
επιτέλους δε χάθηκαν οι ευκαιρίες για προσήλωση"
"Δεν ξέρεις τι ζητάς", μου αποκρίνεται,
"σε χάλασαν οι τόσες διαψεύσεις,
σ' έκανε εύκολο η απελπισία,
έπαψες να πιστεύεις πια στον έρωτα: σε κλαίω"..
Δεν ξέρω τι της έκανες αυτής της καρδιάς
και ξημεροβραδιάζεται με τ' όνομά σου
όμως εγώ είμαι αδύνατος άνθρωπος,
η σάρκα μου πονάει, θέλει να φάει,
το αίμα μου κρυώνει, θέλει να ζεσταθεί...
Να φύγεις απ' τη μνήμη μου και την καρδιά μου...
